DİNİ VASIFLAR
Müslüman: İslam dinine mensup olan kişiye denir.
Mü’min: İslam dinini kabul eden, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) Allah’ın Resulü olduğunu, Allah’ın varlığını birliğini, zati-subuti bütün sıfatlarını kabul edip iman eden kişidir.
Fâsık: Bilmeden düşünmeden şuursuzca günah işleyen Müslüman. Fâsık, günahkardır, inkar etmediği için mümindir. Cehenneme düşse bile kurtuluşu vardır.
Fâcir: Gerçeği, dini, helali haramı bildiği halde, hakikatı, gerçeği gördüğü halde bile bile günahı işleyen, yanlışa yönelen kişidir. Fâcir kişi tevbe edip imanını yenilemezse kafir olarak ölür, ebedi cehennemde kalır.
Kâfir: Hakkı, Allah’ın Tevhid dini İslam’ı ve O’nun son peygamberi Hz. Muhammed Mustafa’yı (s.a.v.) kabul etmeyen kişidir. Hak dine, hidayet güneşine kalbi kararmış, hak dini kabul etmeyenlerdir.
Zındık: Hakkı, hakikatı, İslam’ın hükümlerini inkâr eden kişidir. Zındık, kâfire göre biraz daha sert, kaba, inkârcı, yıkıcı kişidir.
Münafık: Gerçekte Hak din İslam’ı kabul etmeyen, inanmayan, Müslümanları kandırmak için, menfaatini sürdürmek için Müslüman görünen, içi başka, dışı başka olandır. İnanmayanların içinden en şerlisidir.
Mürted: Müslüman olup, daha sonra İslam’ı ve onun hükümlerini inkar eden, dinden çıkan kişidir. Eğer tövbe etmezse, şeriata göre Mürted’in hükmü ölümdür. Bu hükme kaynak şu hadislerdir:
“Müslüman bir kimsenin kanının dökülmesi ancak şu üç şeyle helal olur: Evli olup zina eden, haksız yere bir kimseyi öldüren ve dinini terk edip cemaatten (İslam camiasından) ayrılan kimse.”
(Müslim, Kasame, 25,26 ; Tirmizi, Hudud,15; Ebu Davud, Hudud,1; Nesaî, Kasame,5,14)
(Müslim, Kasame, 25,26 ; Tirmizi, Hudud,15; Ebu Davud, Hudud,1; Nesaî, Kasame,5,14)
“Dinini değiştiren kimseyi öldürün.” (Neylu’l-Evtar, 7/190)
