Kur'an-ı Tanıyalım (1. Cüz Özeti)
Birinci Cüz
1. Birinci cüz Fatiha Suresi ile başlar ve Bakara Suresi 141.ayete kadar devam eder.
3. Bakara Suresi Medine’de ilk nazil olmuş suredir.
4. Fatiha Suresi hem dua hem övgüdür. Hanefi alimlerine göre namazda Fatiha Suresini okumak vacip, diğer mezhep alimlerine göre ise Fatiha Suresini namazda okumak farzdır.
5. Bakara kelime olarak inek demektir. 67-73. Ayetlerde geçen bir konuda geçen inek meselesinden dolayı sure bu isimle meşhur olmuştur.
6. Bakara Suresi ilk beş ayeti müminlerin özelliklerinden, altı ve yedinci ayeti kafirlerden, sekiz ile yirminci ayetler arası münafıkların özelliklerinden bahs eder.
7. 23-24. ayetlerinde Kuran meydan okur. Ardından gelen ayetlerde ise cennet ve inançsızların takıntılarından söz eder.
8. 30-39. Ayetlerde Adem peygamberin yaratılış kıssası vardır.
9. 40-141. Ayetlerde genel anlamda israil oğullarının ihanet, desise, fitne, kıskançlık ve peygamber öldürmeye gidecek kadar aşırılıklarından söz eder.
10. 61. Âyette israil oğullarının Allah’ın hazırladığı sofraya karşılık bazı sebzeleri arzu etmelerinden söz eder.
11. 66-73. Ayetlerde israil oğullarına bir inek kesilmesi emri verilir. Ama yahudiler bu ineği yokuşa sürerek emri tiye alarak bahane üretirler.
12. 85.ayette Yahudilerin Tevratın bir bölümüne inanıp bir bölümünü inkar etmelerinden söz eder.
13. 96.ayette Yahudilerin ölümsüzlük arzusu gündeme gelir.
14. 102.ayette sihirden bahs eder. Sihrin etkisi sadece Allahın izniyle olabilecek bir şey olduğu vurgulanır.
15. 106.ayette nesh konusu vardır.
16. 113-118 âyetler arasında cahil insanların kulaktan duyma bilgilere göre hareket ettiği anlatılır.
17. 120.ayette Yahudilerin asla ve asla müslümanlardan razı ve memnun olmayacağından söz eder.
18. 123 – 134 âyetler arasında hazreti İbrahim peygamber ve oğlu ile Kabe’yi inşa etmesinden söz eder.
19. 137.ayette iman etmek için Peygamber efendimizin ve sahabenin iman ettiği gibi iman etmenin makbul iman olduğundan söz eder.
20. Diğer Ayetlerde ise geçmiş bazı peygamberler hakkında âyet olmadan kafadan konuşmanın doğru olmadığı vurgusu yapılır ve 141. Ayetle cüz biter.
