Muhammed ibnü Alî Hırid (Rahimehullâh) “el-Vesâil” nâmındaki kitabında ve Şeyh Alî ibni Ebî Bekr es-Sekkāf (Rahimehullâh) “Me‘âricü’l-hidâye” isimli eserinde şöyle demiştir
“Meşhur olan istiğfâr çeşitlerinden biri de Rasûlüllâh (Sallellâhu Te‘âlâ Aleyhi ve Sellem)den rivâyet edilen:
“Her kim sabahtan ve ikindiden sonra yirmi beş kere (diğer bir rivâyette yirmi yedi kere): ‘Kendisinden başka hiçbir ilâh bulunmayan, O Rahmân-Rahîm ve Hayy-ü Kayyûm (hakîkî hayat sâhibi ve her şeyi yönetici) olan, O ebediyyen ölmeyecek büyük Allâh’tan mağfiret talep ediyorum ve O’na tevbe ediyorum.
Ey Rabbim! Benim için (günahlarımı) bağışla.’ derse, ne canında, ne âilesinde, ne evinde, ne de bulunduğu şehirde istemediği bir şey görmez.” hadîs-i şerîfinde geçen istiğfardır.
İstiğfârın Okunuşu (25 veyâ 27 kere)
أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الْعَظِيمَ الَّذِي لَا إِلٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمٰنَ الرَّحِيمَ الْحَيَّ الْقَيُّومَ الَّذِي لَا يَمُوتُ أَبَدًا وَأَتُوبُ إِلَيْهِ رَبِّ اغْفِرْ لِي
Okunuşu
ESTAĞFİRULLAH EL-'AZĪYM ELLEZĪ LĀ İLĀHE İLLĀ HUVE'R-RAHMĀNE'R-RAHĪM' EL-HAYYE'L-QAYYUM ELLEZĪ LĀ YEMŪTU EBEDEN VE ETŪBU İLEYHİ RABBİĞFİRLĪ.
(İbnü ‘Alî Hırid, el-Vesâilü’ş-şâfi‘a, sh:199-200; es-Sekkāf, Me‘âricü’l-hidâye, sh:218; eş-Şercî, el-Fevâid fi’s-sılâti ve’l-‘avâid, sh:18; el-‘Attâs, el-Kırtâs, 2/383; ‘Abdullâh ibnü Mustafâ el-‘Ayderûs, Muhhu’l-‘ıbade li-ehli’s-sülûk ve’l-irâde, sh:724; es-Seyyid Muhammed el-‘Alevî, Ebvâbü’l-ferac, sh:221; Habîb Zeyn ibnü Sümeyt, en-Nücûmü’z-zâhira, sh:144)
