Ervâ b. Abdülmuttalib. İsminin anlamı; “Su içirmek, susuzluğu gidermek” demektir. Efendimiz’in (sas) halası. Efendimiz’in (sas) babası Abdullah ile halası Ervâ anne-baba bir kardeştir. Mekke’de dünyaya gelmiştir. (85)
Hazreti Ervâ (ra), İslam’ın ilk yıllarında oğlu Hazreti Tuleyb’in (ra) vesilesi ile iman etmiştir. Bir gün Ebû Cehil, Efendimiz’e (sas) hakaret edince, Hazreti Tuleyb (ra) dayanamadı ve ona sert bir şekilde vurdu. Bunun üzerine Tuleyb’i (ra) bağlayıp hapsettiler. Sonra dayısı Ebû Leheb aracı olarak onu kurtardı. Ebû Leheb, kızkardeşi Hazreti Ervâ’ya (ra) durumu anlatıp oğluna sahip çıkmasını istediği zaman; imanın mutluluğunu yüreğinde hisseden Hazreti Ervâ (ra) validemiz şöyle diyecekti: “Oğlum Tuleyb’in hayatının en şerefli bölümü, dayısının oğlu Muhammed’i desteklediği günlerdir.”(86)
Hazreti Ervâ validemiz (ra) birgün hastalanır. Onu ziyarete gelenlerden biri Hazreti Osman’dır. Bilindiği gibi Hazret Ervâ (ra) validemiz, Hazreti Osman’ın (ra) da annesinin teyzesidir. O sırada Efendimiz’de (sas) gelir. Bu sırada ne Hazreti Ervâ (ra) ne de Hazreti Osman (ra) müslüman olmamıştı. Efendimiz (sas) halasına İslam’ı tebliğ ederken, bir şekilde de Hazreti Osman’a (ra) da İslam’ı tebliğ etmiş oluyordu. Bu hasta ziyareti vesilesiyle Efendimiz (sas), Hazreti Osman (ra) gibi büyük şahsiyetin gönlüne İslam’ın nurunu yerleştirmiş oluyordu.
85. Doğum tarihi tespit edilemedi
86. İbn Hacer, el-İsabe, c. IV, s. 2412, 2413
86. İbn Hacer, el-İsabe, c. IV, s. 2412, 2413
