Hakkında
Nuzül
Mushaftaki sıralamada doksan beşinci, iniş sırasına göre yirmi sekizinci sûredir. Bürûc sûresinden sonra, Kureyş sûresinden önce Mekke’de inmiştir.
Konusu
Sûrede bazı önemli varlıklar üzerine yemin edilerek insanın yüksek değeri vurgulanmış, kötü ahlâkın bu değeri düşürdüğü ifade edilmiştir. İman edip iyi işler yapanlar övülmüş, hesap ve cezayı yalan sayanlar kınanmış, hüküm verenlerin en üstününün Allah olduğu bildirilmiştir.
1. | Vettiyni vezzeytuni. |
2. | Ve turi siyniyne. |
3. | Ve hazelbeledil'emiyni. |
4. | Lekad halaknel'insane fiy ahseni takviymin. |
5. | Sümme redednahü esfele safiliyne. |
6. | İnnelleziyne amenu ve amilussalihati felehum ecrun gayru memnuun |
7. | Fema yukezzibuke ba'du biddiin, |
8. | Eleysallahu bi ahkemil hakimiyn. |
1. | Tîn'e ve zeytûn'a andolsun. |
2. | Sinâ Dağına andolsun, |
3. | Bu güvenli şehre (Mekke'ye) andolsun ki, |
4. | Biz, gerçekten insanı en güzel bir biçimde yarattık. |
5. | Sonra onu, aşağıların aşağısına indirdik. |
6. | Ancak, iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar için devamlı bir mükafat vardır. |
7. | (Ey insan!) Böyle iken, hangi şey sana hesap ve cezayı yalanlatıyor? |
8. | Allah, hükmedenlerin en iyi hükmedeni değil midir? |