Hakkında
Nuzül
Mushaftaki sıralamada doksan üçüncü, iniş sırasına göre on birinci sûredir. Fecr sûresinden sonra, İnşirâh sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Rivayete göre Fecr sûresinin inişinden sonra öncekine nisbetle daha kısa bir süre vahiy kesilmiş, müşrikler bu olayı kullanarak Hz. Peygamber’e, “Herhalde rabbin sana darıldı ve seni terketti” demişlerdi. Bu sözlerden dolayı Hz. Peygamber’in duyduğu üzüntü üzerine bu sûre inmiştir (Taberî, XXX, 148).
Bizim iniş sıralamasında esas aldığımız bu rivayet dışında, Duhâ sûresinin iniş tarihine dair başka rivayetler de vardır: 1. İlk vahiyden (Alâk ve Müddessir sûrelerinin ilk âyetlerinden) sonra uzunca bir süre vahiy kesilmiş, tekrar başladığında ilk olarak Duhâ sûresi gelmiştir. 2. Necm sûresinde geçen “Cebrâil”i bütün azametiyle görme ve ona iyice yaklaşma” sonucu Hz. Peygamber’de oluşan heyecan ve sarsıntı yatışsın diye bir süre vahiy kesilmiş, sonra Duhâ sûresi gelmiştir (İbn Kesîr, VIII, 287-288, 445-446; Şevkânî, V, 378). Vahyin mâkul sebeplerle kesilip araya fâsılaların girmesi her seferinde muhaliflerin dedikodu yapmalarına vesile olmuş, Allah da resulünü teselli etmiştir.
Konusu
Müşriklerin üzücü söz ve davranışlarına karşı bir teselli olmak üzere Hz. Peygamber’e, yüce Allah’ın himayesi sayesinde çocukluğundan itibaren nice güçlükleri aşarak bugünlere geldiği hatırlatılmakta ve kendisinin de yetime, yoksula iyi davranması emredilmektedir.
DUHA SURESİ OKUNUŞU
| 1. | Vedduha. |
| 2. | Velleyli iza seca. |
| 3. | Ma vedde'ake rabbüke ve ma kala. |
| 4. | Ve lel'ahıretü hayrün leke minel'ula. |
| 5. | Ve lesevfe yu'tıyke rabbüke feterda. |
| 6. | Elem yecidke yetiymen feava. |
| 7. | Ve vecedeke dallen feheda. |
| 8. | Ve vecedeke 'ailen feağna. |
| 9. | Femmel yetiyme fela takher. |
| 10. | Ve emmessaile fela tenher. |
| 11. | Ve emma binı'meti rabbike fehaddis. |
| 1. | Kuşluk vaktine andolsun, |
| 2. | Karanlığı çöktüğü vakit geceye andolsun ki, |
| 3. | Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da. |
| 4. | Muhakkak ki âhiret senin için dünyadan daha hayırlıdır. |
| 5. | Şüphesiz, Rabbin sana verecek ve sen de hoşnut olacaksın. |
| 6. | Seni yetim bulup da barındırmadı mı? |
| 7. | Seni yolunu kaybetmiş olarak bulup da yola iletmedi mi? |
| 8. | Seni ihtiyaç içinde bulup da zengin etmedi mi? |
| 9. | Öyleyse sakın yetimi ezme! |
| 10. | Sakın isteyeni azarlama! |
| 11. | Rabbinin nimetine gelince; işte onu anlat. |
