- Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Her kim cuma gecesi Duhan Suresini, ona inanarak ve onun doğru olduğunu kabul ederek okursa, sabaha bağışlanmış olarak ulaşır“(1)
- Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Kim cuma gecesi Duhan Suresini okursa, o, sabaha bağışlanmışolarak ulaşır ve (ahirette) iri gözlü hurilerle evlendirilir!“(2)
- Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Cuma akşamı Duhan Suresini okuyanın geçmiş günahları bağışlanır.“(3)
- Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Bir gece içerisinde Duhan suresini okuyanın geçmiş günahları affedilir.“(4)
- Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Bir gece içerisinde (bir rivayette ise Cuma gecesinde) Duhan Suresini okuyana sabaha kadar 70.000 melek istiğfar eder (okuyan kimsenin günahlarının affedilmesi için Allah’a dua ederler).“(5)
- Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Her kim Duhan Suresini Cuma günü yahut gecesi okursa, Allah’u Teala o kimse için cennette bir köşk bina eder.”(6)
- Bu sureyi her gün okuyan, kıyamet gününün korku ve dehşetinden korunur. Dünya hayatında da herkes tarafından sevilir.
- Mahkemede kendisi hakkında yalancı şahitler tutulup, mahkum ettiririlmek istenen kişi, Duhan Suresinin 51-59. ayetlerini beyaz bir bez üzerine yazıp üzerinde taşımalıdır.
Dipnot ve Kaynaklar
[1]Darimi, Fedailü’l-Kur’an, 22, no.3423; Tirmizi, Fedailül-Kur’an 7.
[2]Darimi, Fedailü’l-Kur’an, 22, no.3424; Tirmizi, Fedailül-Kur’an 8
[3]Darimi, Fedailü’l-Kur’an, 7; Suyuti, Cami’ussağir, 6/200, no.8939
[4]Zebidi, İthafü’s-sâde, 5/154
[5]Tirmizi, Fedailül-Kur’an 8; Ahmed bin Hanbel, Müsned, 1/121; Suyuti, Cami’ussağir, 6/200, no.8938; Beyhaki, Şü’abül-İmân, 2/484
[6]Zebidi, İtfâfü’s-sâde, 3/296; Taberânî, el-Mu’cemü’l-Kebîr, 8, 316
[2]Darimi, Fedailü’l-Kur’an, 22, no.3424; Tirmizi, Fedailül-Kur’an 8
[3]Darimi, Fedailü’l-Kur’an, 7; Suyuti, Cami’ussağir, 6/200, no.8939
[4]Zebidi, İthafü’s-sâde, 5/154
[5]Tirmizi, Fedailül-Kur’an 8; Ahmed bin Hanbel, Müsned, 1/121; Suyuti, Cami’ussağir, 6/200, no.8938; Beyhaki, Şü’abül-İmân, 2/484
[6]Zebidi, İtfâfü’s-sâde, 3/296; Taberânî, el-Mu’cemü’l-Kebîr, 8, 316