Allah Resulü (sav), yine şöyle buyuruyor: "Kim şöyle derse; Allah, o kimseyi cennetine dahil eder:"
Okunuşu: "Allâhümme fâtırıs-semâvâti vel ard. Âlimel ğaybi veş-şehâdeh. İnnî â'hedü ileyke fî hêzihil hayêtid-dünyê. İnnî eşhedü en lâ ilâhe illâ ente vahdeke lê şerîke lek ve eşhedü enne Muhammeden abdüke ve rasûlük. Fe inneke in tekilnî ilê nefsî tükarribnî mineş-şerri ve tübâıdnî minel [k]hayri ve innî lê êsiku illê bi rahmetik. Fec'al lî indeke ahden tüveffinihî yevmel gıyâmeh. İnneke lê tufliul miâd." [1]
Anlamı: “Ey gökleri ve yeri yaratan, gayb ve şehâdet âlemlerini bilen Allah'ım. Allah'ım, bu dünya hayatında Sen'den başka bir ilah olmadığına ahdediyorum. Sen, birsin ve ortağın da yoktur. Muhammed (sav), Senin kulun ve resûlündür. Beni hiçbir halde nefsimle başbaşa bırakma Allah'ım. Eğer beni nefsime bırakırsan, şerre yaklaştırır ve hayırdan da uzaklaştırır. Ben, hiçbir şeyime güvenmiyorum. Ancak senin yüce rahmetine güveniyorum. Seninle ahdediyorum. Allah'ım, şüphesiz sen, vaadinden dönmezsin.” (AMİN)
[1] Kenzül-Ummal, s. 228.