Nebiyy-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz’e ve Ehl-i Beyt’ine salât ve selâm, duânın en mühim âdabındandır.
Hadîs-i şerîfte:
“Yapılan bir duâda, Muhammed -aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm- ve Ehl-i Beyt’ine salât ve selâm edilmedikce o duâ, makam-ı icâbete vâsıl olamaz.” buyurulmuştur. (Suyûtî, el-Câmi, no: 4266)
Duâ eden kimse, duânın başında, ortasında ve sonunda Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimize salât ve selâmı tekrar etmeli. Hulûs-i kalb, nezâfet, tahâret, istikbâl-i kıble, izhâr-ı tezellül, tazarru, enbiyâ ve evliyâ ile tevessül, günâhkâr ve mücrim olduğunu ikrar ile tevbe ve istiğfar edip haram lokmadan ictinâb etmelidir. Bu sûretle yapılacak hayır duâların kabûlü hakkında şüphe etmemelidir.
Kaynak: Dualar ve Zikirler, Erkam Yayınları
