Umeyr, Sa’d bin Ebî Vakkas’ın kardeşiydi. Hz. Sa’d’dan sonra, 13-14 yaşlarında çocuk iken Müslüman oldu. Annesinin bütün zorlamalarına rağmen hak yolda sebat eden Hz. Umeyr, daha sonra Medine’ye hicret etmişti.
Müşriklerle yapılan ilk savaş olan Bedir’e katılmaya can atıyordu. O sırada 16 yaşındaydı. Resûlullah’ın (a.s.m.), yaşı küçük olanları geri çevirdiğini görünce, kendisini de geri döndüreceğinden endişeliydi. Saklanmaya çalıştı. Fakat Peygamberimiz kendisini gördü. Geri dönmesini istedi. Umeyr, “Belki Allah bana şehitlik nasip eder!” diye düşünüyordu. Geri dönme isteğini duyunca ağlamaya başladı. Onun bu yaşta müşriklerle savaşmaya karşı gösterdiği arzu, Resûlullah’ı duygulandırdı ve savaşa katılması için müsaade etti.
Savaş başlar başlamaz Hz. Umeyr kahramanca hücuma geçti. Müşriklerin arasına daldı. Onlara kan kusturuyordu. Bir müddet sonra aldığı yaralar şehadet şerbetini içmesine ve cennete uçmasına vesile oldu. Böylece küçük yaşta “Bedir şehitleri” arasına katıldı.
Allah ondan razı olsun!