Elyesa´ Aleyhısselamın Soyu
Elyesa´ b.Ahtub[1], b.Adiy, b.Şütlem, b.Efrâîm, b.Yûsuf, b.Yâkub, b.İshak, b.İb-rahim Aleyhisselâm´dır[2].
Elyesa´ Aleyhisselâm´ın, İlyas Aleyhisselâm´ın amcasının oğlu olduğu da söylenir[3].
Elyesa´ Aleyhisselâm´ın İlyas Aleyhisselâm´a Halef Ve Peygamber Oluşu Ve Bazı Faziletleri
İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralı tarafından arattırıldığı sıralarda, bir gece, İsrail oğullarından çok yaşlı bir kadının evine sığınmış, saklanmıştı.
Kadının, Elyesa´ adındaki oğlu, çok hasta idi.
İlyas Aleyhisselâm´ın duasıyla iyileşince, Elyesa´ İlyas Aleyhisselâm´a iman ve onun Peygamberliğini tasdik etti ve artık, yanından hiç ayrılmadı.
İlyas Aleyhisselâm, nereye giderse, Elyesa´a Aleyhisselâm da oraya giderdi. İlyas Aleyhisselâm, yaşlanmış ve yaşı da bir hayli ilerlemişti. Elyesa´ Aleyhisselâm ise, yetişmiş bir gençti[4].
İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralından kurtulmak için Kasiyon dağında gizlendiği zaman, Elyesa´ Aleyhisselâm da kendisininin yanında bulunuyordu.
İsrail oğullarının arasından ayrılıp giderken de, onu, yerine bırakmıştı[5].
Yüce Allah: İlyas Aleyhisselâm´dan sonra, Elyesa´ Aleyhisselâm´ı İsrail oğullarına peygamber olarak gönderdi. [6]
İlyas Aleyhisselâm gibi, onu da, vahy ile te´yid eyledi[7].
İsrail oğulları, Elyesa´ Aleyhisselâm´a iman ettiler, saygı gösterdiler.
Emir ve re´yine göre hareket ettiler[8].
Elyesa´ Aleyhisselâm; ömrünün sonuna kadar, İsrail oğullarının arasında ka-lıp[9] İlyas Aleyhisselâm´ın yoluna ve şeriatına sarılarak onları, Allah´a davete devam etti[10].
Yüce Allah; Kur´ân-ı keriminde, Peygamberlerden:Nûh, İbrahim, Lut, İshak.Yâ-kub, Yûsuf, Eyyûb, Mûsâ, Harun, Dâvud, Süleyman, İlyas, Zekeriyya, yahyâ ve İsâ Aleyhisselâmları överek andıktan sonra[11],
"İsmail´i, Elyesa´ı Zülkifl´i de, an!
(İşte) bütün bunlar, hayırlıflnsanjlardı´[12].
"İsmail´i, Elyesa´ı, Yûnüsü Lut´u da (hidayete, peygamberliğe kavuşturduk)
Her birine, âlemlerin üstünde yüksek meziyetler verdik.
Onların babalarından, zürriyetlerinden, kardeşlerinden kimini de (yine üstün imtiyazlara mazhar kıldık). Onları seçtik, onları doğru bir yola götürdük.
İşte, o (yol), Allah´ın hidayet yoludur ki, o, bunu kullarından, kime dilerse ona nasîb eder.
Eğer, onlar da (Allah´a) şerîk koşsalardı, yapageldikleri her şey, kendi hisapları-na, elbette boşa gitmişti.
Onlar, kendilerine Kitab, Hikmet ve Peygamberlik verdiklerimizdir..." buyurur[13]. Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selâm olsun![14]
[2] ibn.Asâkirden naklen Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
[3] Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/143.
[4] Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259, ibn.Asâkir-Tarih c.3,s.99,
[5] Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4
[6] ibn.Kuteybe-Maarif s.24, Taberi-Tarih c.1, S.240, Sâlebî Arais s.261.
[7] İbn Kuteybe-Maarif s.24, Sâlebî-Arais s.260.
[8] Sâlebî-Araîs s.260.
[9] Taberî-Tarih c.1,s.24O, Sâlebî-Arais s.260, Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
[10] Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
[11] En´am: 74-85.
[12] Sâd: 48.
[13] En´am: 86-89.
[14] M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/143-144.
Elyesa´ b.Ahtub[1], b.Adiy, b.Şütlem, b.Efrâîm, b.Yûsuf, b.Yâkub, b.İshak, b.İb-rahim Aleyhisselâm´dır[2].
Elyesa´ Aleyhisselâm´ın, İlyas Aleyhisselâm´ın amcasının oğlu olduğu da söylenir[3].
Elyesa´ Aleyhisselâm´ın İlyas Aleyhisselâm´a Halef Ve Peygamber Oluşu Ve Bazı Faziletleri
İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralı tarafından arattırıldığı sıralarda, bir gece, İsrail oğullarından çok yaşlı bir kadının evine sığınmış, saklanmıştı.
Kadının, Elyesa´ adındaki oğlu, çok hasta idi.
İlyas Aleyhisselâm´ın duasıyla iyileşince, Elyesa´ İlyas Aleyhisselâm´a iman ve onun Peygamberliğini tasdik etti ve artık, yanından hiç ayrılmadı.
İlyas Aleyhisselâm, nereye giderse, Elyesa´a Aleyhisselâm da oraya giderdi. İlyas Aleyhisselâm, yaşlanmış ve yaşı da bir hayli ilerlemişti. Elyesa´ Aleyhisselâm ise, yetişmiş bir gençti[4].
İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralından kurtulmak için Kasiyon dağında gizlendiği zaman, Elyesa´ Aleyhisselâm da kendisininin yanında bulunuyordu.
İsrail oğullarının arasından ayrılıp giderken de, onu, yerine bırakmıştı[5].
Yüce Allah: İlyas Aleyhisselâm´dan sonra, Elyesa´ Aleyhisselâm´ı İsrail oğullarına peygamber olarak gönderdi. [6]
İlyas Aleyhisselâm gibi, onu da, vahy ile te´yid eyledi[7].
İsrail oğulları, Elyesa´ Aleyhisselâm´a iman ettiler, saygı gösterdiler.
Emir ve re´yine göre hareket ettiler[8].
Elyesa´ Aleyhisselâm; ömrünün sonuna kadar, İsrail oğullarının arasında ka-lıp[9] İlyas Aleyhisselâm´ın yoluna ve şeriatına sarılarak onları, Allah´a davete devam etti[10].
Yüce Allah; Kur´ân-ı keriminde, Peygamberlerden:Nûh, İbrahim, Lut, İshak.Yâ-kub, Yûsuf, Eyyûb, Mûsâ, Harun, Dâvud, Süleyman, İlyas, Zekeriyya, yahyâ ve İsâ Aleyhisselâmları överek andıktan sonra[11],
"İsmail´i, Elyesa´ı Zülkifl´i de, an!
(İşte) bütün bunlar, hayırlıflnsanjlardı´[12].
"İsmail´i, Elyesa´ı, Yûnüsü Lut´u da (hidayete, peygamberliğe kavuşturduk)
Her birine, âlemlerin üstünde yüksek meziyetler verdik.
Onların babalarından, zürriyetlerinden, kardeşlerinden kimini de (yine üstün imtiyazlara mazhar kıldık). Onları seçtik, onları doğru bir yola götürdük.
İşte, o (yol), Allah´ın hidayet yoludur ki, o, bunu kullarından, kime dilerse ona nasîb eder.
Eğer, onlar da (Allah´a) şerîk koşsalardı, yapageldikleri her şey, kendi hisapları-na, elbette boşa gitmişti.
Onlar, kendilerine Kitab, Hikmet ve Peygamberlik verdiklerimizdir..." buyurur[13]. Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selâm olsun![14]
[1] Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259, ibn.Esîr-Kâmi! 0.1,s.213, Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
[3] Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/143.
[4] Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259, ibn.Asâkir-Tarih c.3,s.99,
[5] Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4
[6] ibn.Kuteybe-Maarif s.24, Taberi-Tarih c.1, S.240, Sâlebî Arais s.261.
[7] İbn Kuteybe-Maarif s.24, Sâlebî-Arais s.260.
[8] Sâlebî-Araîs s.260.
[9] Taberî-Tarih c.1,s.24O, Sâlebî-Arais s.260, Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
[10] Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
[11] En´am: 74-85.
[12] Sâd: 48.
[13] En´am: 86-89.
[14] M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/143-144.