Hazreti Ömer (r.a.)'den şöyle anlatılır:
Peygamber aleyhisselama bir kısım esirler getirildi. Aralarında bir kadın esir, bir şeyi arar halde telaş içerisinde koşuyordu. Esirlerin arasında bir çocuğu bulur bulmaz onu bağrına bastı ve emzirmeye başladı.
Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam: Bu kadının evladını ateşe atmasını düşünebilir misiniz? diye sordu. Biz de: Hayır, vallahi, atmamaya gücü yettikçe atmaz, dedik.
Peygamber aleyhisselam: İşte, Allahü Teâlâ, bu kadının çocuğuna karşı olan merhametliliğinden kullarına karşı daha merhametlidir, buyurdu.
Buharî, Müslim
