Rüya İle İlgili Sünnetler

• Güzel rüya görmek için dua etmek.333
• Rüyasını anlatana şöyle dua etmek: Gördüğün rüya hayır olsun ve ondan hayır meydana gelsin. 335 336
• Mümkün oldukça rüyayı güzele yorumlamak. Hadisi şerifte şöyle buyrulur; “Rüya nasıl tabir edilirse ona uygun çıkar.”337
• Sizden biriniz hoşuna giden bir rüya görünce, o Allah Teâlâ’dandır. Bu sebeple Allah’a hamdetsin ve o rüyasını anlatsın. Başka bir rivayet şöyledir: “O rüyayı sadece sevdiğine söylesin. Hoşlanmadığı bir rüya görürse o şeytandandır. Onun şerrinden Allah’a sığınsın (üç defa Eûzü billahi mineşşeytanir-racîm) desin ve onu kimseye söylemesin. O zaman o rüya kendisine zarar vermez. (veya kalkıp namaz kılsın.)338
• Ebu Hureyre (r.a.)’dan olan bir hadisi şerif rivayetinde rüyayı rastgele herkese anlatılmaması istenmektedir: “Rüyalarınızı sadece âlim veya nâsih kimselere anlatınız.”339
• Câbir (r.a.)’den rivayete göre, Resûlüllah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: Sizden biriniz hoşlanmadığı bir rüya görünce sol tarafına üç defa tükürsün, şeytanın şerrinden de Allaha sığınsın, yattığı taraftan da öbür yanına dönsün.340
• Îbn-i Sünnî’nin kitabında şöyle rivayet edildi: Sizden biriniz hoşlanmadığı bir rüya gördüğünde üç defa tükürsün, sonra: “Allah’ım! Şeytanın amelinden ve karışık rûyaların kötülüklerinden sana sığınırım desin.” (Ondan zarar gelmez.)
• Yalan rüya anlatmak büyük günahlardandır.341
• En doğru rüya seher vakti görülen rüyadır.342
• Doğru konuşan kimsenin rüyası da doğru çıkar.343
• Uykuda korkanın okuyacağı dua: Gazabından ve kullarının şerrinden, şeytanların vesveselerinden ve bana uğramalarından Allah’ın tam olan kelimelerine sığınırım.344
• Resûlüllah (sallallahu aleyhi vesellem)’i rüyada görmek, kemal ve İslaha alamettir. İslâm üzere ölmeye ve ahirette onunla buluşacağına alamettir.345

335 İbni Sünni, 743

336 El-Ezkâr 130
337 Fethü’l-Bari, (12/432)
338 Bûhâri, Tabir 3,46; Müslim, rû’yâ: 3
339 Tirmizî, Rüya; 7; İbn Hanbel, Müsned, 2/169
340 Müslim, rû’yâ; 5; Ebû Dâvûd, edeb: 88
341 Beheşt’i Ziver, 538
342 Tîrmizî
343 İbn Mâce, 280
344 Ebû Dâvûd, (4/12); Tirmizi, (3/171)
345 Fethûl Bari, (12/387); Cemül-Fevaid 432